Ooit werden huizen gewoon ingedeeld in matig, voldoende en goed geïsoleerd. In de huidige versie van het Bouwbesluit wordt NEN 1068:2012 aangestuurd als de geldende norm met rekenmethoden voor thermische isolatie van gebouwen. Vanaf 2020 zal ook deze norm weer vervallen en plaats moeten maken voor de NTA 8800.

In NEN 1068 is beschreven hoe het warmteverlies van een gebouw berekend moet worden. Ook is toegelicht hoe de warmteweerstand van een constructie (Rc-waarde) berekend moet worden.

Isolatiewaarde van een gebouw

Wie de isolatiewaarde van een gebouw wil berekenen, krijgt met veel waarden te maken. Er is een isolatiewaarde van het materiaal, van een constructiedeel of van het volledige gebouw. Voor elke waarde is er een andere formule en wijze van berekening.

De R-waarde, bijvoorbeeld is de waarde voor het isolerend vermogen of de warmteweerstand van materialen. De U-waarde (vroeger: K-waarde) is de omgekeerde van de totale R-waarde.

De U-waarde drukt het warmteverlies uit. De uitkomst is de warmtedoorgangscoëfficiënt.

De Rc-waarde is een optelling van de individuele R-waarden van de gebruikte materialen. Hoe hoger de Rc-waarde is, hoe beter de isolatiewaarden van de bouwdelen zijn.

Isolatiewaarden berekenen

Hoe bereken je nu al deze waarden? En wat zeggen ze over de energiebehoefte van een gebouw?

Lees daarover meer in de gratis whitepaper Energiebehoefte van gebouwen